เหงาไหม...

มีหลายๆ คนถามผมว่า เหงาไหมที่ต้องอยู่คนเดียว แถมต้องอยู่ต่างประเทศอีก
ผมก็ตอบไปตามความรู้สึกตอนนั้นจริงๆ ว่าไม่เหงาหรอก ชีวิตแฮปปี้ดี มีความสุขดี
ไหนจะเพื่อนมากมาย ที่ชวนไปไหนมาไหนกันได้วันเว้นวัน
ไหนจะพี่ๆน้องๆ คนไทยที่มีกิจกรรมมาให้แจมได้ อยู่ตลอดเวลา
ทำให้ที่ผ่านมาไม่เคยเหงาเลย
และคิดว่าเรามีอะไรตั้งหลายอย่างให้ทำ ไม่มีเวลาจะมานั่งเหงาด้วย

แต่จริงๆ แล้ว ความเหงาเกิดขึ้นได้ทุกเวลา
ขึ้นอยู่กับว่า สภาพแวดล้อมของเราเป็นยังไง
ผมเริ่มเกิดความเหงาขึ้น เมื่อเพื่อนๆ เริ่มมีแฟน เริ่มมีกิจกรรมส่วนตัว
ที่ผมเข้าร่วมด้วยไม่ได้ เริ่มมีการพูดคุยคบหากันน้อยลง
ผมเองก็เริ่มมีความเป็นส่วนตัวสูง เร่ิมที่จะใช้เวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น

ทั้งหลายเหล่านี้ จึงเป็นสาเหตุแห่งความเหงา ซึ่งอาจจะมีความรู้สึก
เศร้า เหงา น้อยใจ เดียวดาย เบื่อ เซ็ง เข้ามาร่วมด้วย

วิธีแก้จริงๆ ง่ายมาก คือ หากิจกรรมหรือสิ่งที่เราสนใจ
เพื่อให้เรามีเวลาจดจ่ออยู่กับมัน และตั้งตาคอยที่จะทำกิจกรรมนั้น มันก็จะไม่เหงาอีกต่อไป
และถ้าให้ดีขึ้นไปอีก กิจกรรมนั้นน่าจะไม่ต้องพึ่งกับคนอื่นมากนัก ควรเป็นกิจกรรมที่ทำได้ด้วยตัวเอง
เพราะถ้าขึ้นอยู่กับใครคนใดคนหนึ่งอีก เราก็จะเหงาอีก ถ้าเค้าไม่สามารถมาทำกิจกรรมนั้นๆ กับเราได้

ฉะนั้น พึ่งตัวเอง และเป็นตัวของตัวเองดีที่สุด
อย่าทำให้ตัวเองเกิดความคิดที่ว่า เพื่อนไม่สนใจตูเลย ทำไมเราโดดเดี่ยวในโลกใบนี้นะ อย่า อย่าเด็ดขาด
เพราะนอกจากจะทำให้จิตใจตัวเองหดหู่ลงแล้ว ยังอาจลุกลามทำให้เพื่อนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ปรับตัวตามอารมณ์เราไม่ทัน เมื่อได้คุยกันหรือเมื่อได้เจอกัน
ไม่มีใครอยากอยู่กับคนอารมณ์เปลี่ยนแปลงง่ายหรอก ฉะนั้นจงทำตัวให้เป็นคนอารมณ์ดี มี EQ สูงอยู่เสมอ ยิ่งจะทำให้เรามีเพื่อนเพิ่มมากขึ้น

ความเหงามาเยือนทุกคนได้ตลอดเวลา แต่อยู่ที่ว่าเราจะจัดการกับความเหงาได้ดีเท่าไรแค่นั้นเอง :)