Mirror

กระจกไม่เคยยิ้มให้ใครก่อน

"The mirror never smiles first"

วันสิ้นเดือน

เมื่อวานนี้ ได้รับข่าวดีจากเพื่อนญี่ปุ่นว่า

ภรรยาคลอดลูกชายแล้ว เพื่อนคนนี้คบกันมายาวนาน

ตั้งแต่ไปญี่ปุ่นแรกๆ เลย เพราะเป็นเพื่อนในแลบด้วย

และพอเราเรียนจบก็ชักชวนให้ไปทำงานญี่ปุ่นด้วย

รู้จักกันตั้งแต่ก่อนเค้ามีแฟน จนมีแฟน จนแต่งงาน

และเชิญเราไปเป็นพยาน ที่ต้องทำพิธียืนต่อหน้าแขกคนญี่ปุ่นอีกนับสิบ

และเซ็นต์ชื่อในใบทะเบียนสมรสด้วย

จนเมื่อวานนี้ เค้ามีลูกชายแล้ว อื่มมม รู้สึกดีที่ได้เป็นพยานในทุกๆ ช่วงชีวิตของเพื่อนคนนึง

เค้าว่าคนญี่ปุ่นสนิทด้วยยาก แต่ถ้าสนิทกันแล้ว ก็สนิทกันไปตลอดทีเดียว

วันนี้สิ้นเดือน

ได้เงินเดือน (ที่ต้องเสียภาษีไทย) จริงๆ แล้วครั้งแรก

แผนการจัดการเงินออกมาเป็นรูปร่างก่อนจะมีเงินเดือนซะอีก

เค้าว่ากันว่า ถ้าบริหารเงินดีๆ เราก็จะเหนื่อยน้อยลง ออมก่อน รวยกว่า

หวังว่าแผนจะใช้ได้ผลนะ

แผนการใช้เงินอันดับแรกเลยคือ โอนเงินให้พ่อแม่

และมีอันดับอื่นตามมาอีกมากมาย เวลาไปธนาคารที ต้องไปครบทุกแบงค์กันเลย

เพราะซอยบัญชีย่อยเยอะมาก . . .

วันนี้ประชุมสาขา ก็เฮฮาๆ ตามอัตภาพ ยังไม่รู้ว่าจะพูดไม่ควรพูดอะไร

สักพักคงจะคุ้นชิ้น แต่อยู่ดีๆ ก็ได้ดูแลหมวดวิชานึงมาด้วย

ประมาณว่าในอนาคตจะตั้งเป็นแลบเฉพาะทาง ค่อยเป็นค่อยไปละกันดูว่าจะทำอะไรได้บ้าง

หลังจากประชุมสาขาเสร็จ ก็รีบกลับมานอน เพราะง่วงมากมาย

ตื่นตั้งกะตีสองนี่ ตอนนี้เลยตาสว่างอยู่เลย คงเตรียมสอนซะหน่อย เพราะที่ทำงาน แต่ทำงานไม่ได้เล้ยย

ฮู้ว หายไปนาน...

สวัสดีครับ Hello Ohaiyo

ห่างหายไปนานอีกแล้ว บล็อกเกอร์ ผมขอโต๊ดดด T_T

. . .

ขอกลับมาบันทึกอีกครั้ง เนื่องจากว่ามีพี่ที่รักคนนึง เพิ่งไป ตปท.

แล้วก็คุยๆ กันเรื่องบล็อค เค้าก็อยากเขียนบล็อค เราก็ระลึกได้ว่า

เราก็มีบล็อคเหมือนกันนี่หว่า แล้วก็เริ่มเขียนตอนไป ตปท. เหมือนกันด้วย

วันนี้ก็เลยแวะมาทักทาย ชาว subscriber ทั้งหลาย

หวังว่า fan club ยังไม่หายไปไหนนะ ผมขอโต๊ดด Gomennasai Sorry Sorry
เดี๋ยวมีเรื่องใหม่ๆ มาอับเดทให้ฟังนะคร้าบ I will update new chapter of my life frequently krub...

เรื่องแรก เอานี่ก่อน วันนี้มีประชุมสาขา ITE

เอ๊ะ ผมบอกไปหรือยังนะ ว่าผมทำงานเต็มเวลาแล้ว (ซักที) ที่ ม.รังสิต คณะ IT

วันนี้ ก็ทำงานครบตั้ง 1 เดือนพอดี แต่ก็ใช้งานกันสาสมทีเดียวเชียว มีเหตุได้ทู้กกกวันสิพ่อคุณแม่คุณ

อ่า บ่นอารัมภบทซะนาน เอาว่าวันนี้จะได้เจอ อ.หน้าสวยหล่อครบทุกคนในสาขา (ยกเว้นคนโดดประชุม)

หวังว่าจะมีอะไรดีๆ นะ ท่องไว้ๆ "อย่าทำหน้าบูด เหมือนตูดปลากระเบน"

ยิ้มไว้ๆ ถ้าหัวเราะแบบคุณนายที่ 4 ได้ก็จะดี คนจะได้นึกว่าเราเฟรนด์ลี่ เอิ้กๆ

ว่าแต่วันนี้ตื่นมาตั้งกะตีสองเลยนะ ไม่ได้ตื่นเต้นอะไร (ใช่ไหม)

จริงๆ แล้ว งานยังไม่เสร็จ ต้องทำ มคอ. 2, มคอ. 3 อ๊ะๆ พวกที่ไม่ได้เป็นอาจารย์คงสงสัย

ว่ามันคือมาตรฐานอุตสาหกรรมอะไรหรืออย่างไร นั่นมัน มกอ. จ้ะ เอ้ยไม่ใช่ มอก.

แต่นี่คือ มาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ ทำเพื่อประกันคุณภาพการศึกษา

ซึ่งมหาลัยส่วนใหญ่ต้องเริ่มทำหมดแล้ว แลละะะด้วยประการละฉะนี้ อ.ผู้สอนก็ต้องทำเอกสารมากมายบานตะเกียง ก่อน/ระหว่าง/และหลัง สอน เอาน่าาา .... เพื่อเด็กๆ ตาดำๆ และหวังว่ามันจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้างกับการศึกษาไทย ไม่ทำก็ม่ายรู้ ..... จริงมะ