ฮู้ว หายไปนาน...

สวัสดีครับ Hello Ohaiyo

ห่างหายไปนานอีกแล้ว บล็อกเกอร์ ผมขอโต๊ดดด T_T

. . .

ขอกลับมาบันทึกอีกครั้ง เนื่องจากว่ามีพี่ที่รักคนนึง เพิ่งไป ตปท.

แล้วก็คุยๆ กันเรื่องบล็อค เค้าก็อยากเขียนบล็อค เราก็ระลึกได้ว่า

เราก็มีบล็อคเหมือนกันนี่หว่า แล้วก็เริ่มเขียนตอนไป ตปท. เหมือนกันด้วย

วันนี้ก็เลยแวะมาทักทาย ชาว subscriber ทั้งหลาย

หวังว่า fan club ยังไม่หายไปไหนนะ ผมขอโต๊ดด Gomennasai Sorry Sorry
เดี๋ยวมีเรื่องใหม่ๆ มาอับเดทให้ฟังนะคร้าบ I will update new chapter of my life frequently krub...

เรื่องแรก เอานี่ก่อน วันนี้มีประชุมสาขา ITE

เอ๊ะ ผมบอกไปหรือยังนะ ว่าผมทำงานเต็มเวลาแล้ว (ซักที) ที่ ม.รังสิต คณะ IT

วันนี้ ก็ทำงานครบตั้ง 1 เดือนพอดี แต่ก็ใช้งานกันสาสมทีเดียวเชียว มีเหตุได้ทู้กกกวันสิพ่อคุณแม่คุณ

อ่า บ่นอารัมภบทซะนาน เอาว่าวันนี้จะได้เจอ อ.หน้าสวยหล่อครบทุกคนในสาขา (ยกเว้นคนโดดประชุม)

หวังว่าจะมีอะไรดีๆ นะ ท่องไว้ๆ "อย่าทำหน้าบูด เหมือนตูดปลากระเบน"

ยิ้มไว้ๆ ถ้าหัวเราะแบบคุณนายที่ 4 ได้ก็จะดี คนจะได้นึกว่าเราเฟรนด์ลี่ เอิ้กๆ

ว่าแต่วันนี้ตื่นมาตั้งกะตีสองเลยนะ ไม่ได้ตื่นเต้นอะไร (ใช่ไหม)

จริงๆ แล้ว งานยังไม่เสร็จ ต้องทำ มคอ. 2, มคอ. 3 อ๊ะๆ พวกที่ไม่ได้เป็นอาจารย์คงสงสัย

ว่ามันคือมาตรฐานอุตสาหกรรมอะไรหรืออย่างไร นั่นมัน มกอ. จ้ะ เอ้ยไม่ใช่ มอก.

แต่นี่คือ มาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ ทำเพื่อประกันคุณภาพการศึกษา

ซึ่งมหาลัยส่วนใหญ่ต้องเริ่มทำหมดแล้ว แลละะะด้วยประการละฉะนี้ อ.ผู้สอนก็ต้องทำเอกสารมากมายบานตะเกียง ก่อน/ระหว่าง/และหลัง สอน เอาน่าาา .... เพื่อเด็กๆ ตาดำๆ และหวังว่ามันจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้างกับการศึกษาไทย ไม่ทำก็ม่ายรู้ ..... จริงมะ