ในความเป็นจริง ชีวิตเราต้องหมุนอยู่เสมอ
หมุนไปสู่ความเปลี่ยนแปลงใหม่ๆ ที่เราจะได้พบเจอ
แต่ปัจจุบัน ผมรู้สึกได้ถึงชีวิตที่หยุดนิ่ง ของตัวเอง
ไม่ก้าวเดินไปไหน ไม่มีแรงชักจูงนำพาลากไป ไม่ไขว่คว้าหาทางหมุนตัวเอง
แค่เพียงผมหยุด คนทั้งโลกก็เดินก้าวนำหน้าเราไปแล้ว
เพราะโลกและกิจกรรมบนโลก ดำเนินอยู่ตลอดเวลา
ที่รู้สึกอย่างนี้ เพราะเห็นชีวิตคนรอบข้างหลายๆ คน
มีการเปลี่ยนแปลง ที่ทั้งผมรู้สึกว่าสิ่งที่เปลี่ยนนั้นมีทั้งดีขึ้นและด้อยลง
แต่นั่นก็ถือว่าได้เปลี่ยนแปลง ได้ก้าวข้ามผ่านสิ่งซ้ำๆ ไปอีกก้าว
บางคนได้งานใหม่ บางคนรูปร่างหน้าตาเปลี่ยนไป สวยขึ้น แก่ลง
บางคนนิสัยก็เปลี่ยนไป บางคนเปลี่ยนจากนักเรียนเป็นคนทำงาน
หรือบางคนเปลี่ยนจากทำงานมาเป็นนักเรียน สิ่งเหล่านี้ล้วนเปลี่ยนชีวิตพวกเขามากมาย
แต่ผมกลับรู้สึกว่า ตัวผมนั่นแหละเป็นคนที่หยุดชีวิตของตัวเอง ...
ผมรู้สึกตัวผมนั้น หยุดนิ่งมาชั่วขณะหนึ่งแล้ว
ทั้งเรื่องงาน เรื่องชีวิต และเรื่องปัญญา
คงต้องถึงเวลาบูรณะใหม่ ที่จะไม่ผลาญเวลาในชีวิตให้หมดไป อย่างไร้ค่า
ใช้แต่ละเสี้ยวนาที ผลักดัน ให้ชีวิตก้าวเดินต่อไป อย่างมีคุณค่า และมีสติ
ยังมีความสนุกตื่นเต้น รอเราอยู่อีกมากนักนะ ชีวิตนี้
1 comment:
ไม่หรอกค่า ^^
อย่างน้อยก็แก่ลงนะ อิอิอิอิอิ
Post a Comment